Γιαννακάκης Κώστας, Συνταξιούχος Ο.Λ.Π., Συγγραφέας, Οικολόγος
5η Ιουνίου ορίστηκε από τον Ο.Η.Ε. ως Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος, με στόχο κάθε χρόνο να δίνεται ώθηση στον προβληματισμό, την ενεργοποίηση και τη δράση Κυβερνήσεων και πολιτών για την προστασία του περιβάλλοντος. Οι τελευταίες ενδείξεις σύμφωνα με τους ειδικούς, κλιματολόγους μιλούν για κλιματικές μεταβολές που μπορούν να αποβούν ιδιαίτερα απειλητικές για τη ζωή στον πλανήτη.
Νερό, τροφή, αέρας:
Συστατικά απαραίτητα να ζήσει ο άνθρωπος. Όταν όμως αυτά εισέρχονται μολυσμένα στον οργανισμό του, αργά ή γρήγορα θα έχουμε αρρώστια ή και θάνατο. Δυστυχώς τα μέχρι σήμερα δεδομένα είναι τόσο ξεκάθαρα που το συμπέρασμα είναι ένα ότι, τροφή, αέρας και νερό σε πολλά σημεία της Γης έχουν τεράστιο πρόβλημα μόλυνσης.
Οι μέλισσες εξαφανίζονται.
Οι μέλισσες σιγά – σιγά εξαφανίζονται. Αυτό είναι μια ακόμα προειδοποίηση για την καταστροφή που συμβαίνει στον πλανήτη. Ο ένας λόγος είναι η παρέμβαση των μελισσοκόμων για την νόθευση της παραγωγής μελιού και ο άλλος είναι τα φυτοφάρμακα, τα καλώδια της ΔΕΗ, τα κινητά τηλέφωνα και όποια άλλη ενέργεια του ανθρώπου μολύνει το περιβάλλον.
Είναι φοβερό αυτό που συμβαίνει σήμερα.
Έπρεπε να φέρει ο άνθρωπος την “πανδημία του κορονοϊού”, με όλες τις επιπτώσεις, θανάτους, προβλήματα στην οικονομία για να δούμε να καθαρίζει η ατμόσφαιρα στις πόλεις; Να αυξάνονται τα ψάρια στις θάλασσες, από τα οποία, πολλά είδη κινδυνεύουν με εξαφάνιση;
Είναι επιτακτική ανάγκη να κάνουμε το καθήκον μας, πριν είναι αργά. Αφού λοιπόν για να έχουμε υγεία πρέπει να ζήσουμε σε ένα καθαρό περιβάλλον, έχουμε την υποχρέωση να βοηθήσουμε ο κάθε ένας άνθρωπος, όσο μπορεί για την προστασία του. Έχουμε καθήκον να συνεχίσουμε τον αγώνα του Τσίκο-Μέντες και του Ριμπεΐρο ντα Έλβα, τους οποίους δολοφόνησαν πληρωμένοι δολοφόνοι, από ανθρωπόμορφα τέρατα, τα οποία καταστρέφουν το δάσος του Αμαζονίου, τον μεγαλύτερο πνεύμονα του πλανήτη. Αυτοί οι μεγάλοι αγωνιστές που αφιέρωσαν τη ζωή τους στην προστασία του δάσους του Αμαζονίου αποτέλεσαν εμπόδιο στα οικονομικά συμφέροντα.
Ο Γ. Σεβέρης λέει:
“Μες τη θλίψη που μας πνίγει από παντού, παρηγοριέμαι που κάπου κάποιοι πεισματάρηδες, αγωνίζονται να εξολοθρευόσουν τη φθορά”!